Bf 108 Taifun

Messerschmitt Bf 108 Taifun rozpoczął swoją karierę jako wysokowyczynowy samolot o czysto sportowym charakterze a jego osiągi i charakterystyka lotna zainspirowały niebawem pewnego dżentelmena imieniem Willy do bardziej praktycznych zastosowań tej konstrukcji. Taifun stał się, krótko rzecz ujmując protoplastą naszego ukochanego Bf 109 i jako taki zasłużył moim zdaniem na honorowe miejsce w naszej skromnej galerii niemieckiego lotnictwa.

Historia powstania Bf 108 sięga 1933 roku, kiedy to zakłady BFW otrzymały zamówienie znanego i lubianego RLM na opracowanie samolotu zawodniczego na Challenge 1934. (Warto nadmienić że powszechnie znany Supermarine Spitfire posiada podobny rodowód - mało tego - jego protoplastą był szybki sportowy wodnosamolot :)).
Projekt oznaczony kryptonimem M 37 (prawie jak J-23) - pierwsze dzieło Willego Messerschmitta o całkowicie metalowym charakterze z pracującym pokryciem został zaakceptowany do budowy pod oficjalnym oznaczeniem Bf 108. Pierwsze 6 egzemplarzy samolotu zbudowano na wspomniany Challenge. 2 z nich napędzał silnik Argus As 17 o mocy 210 KM a 4 kolejne silnik Hirth HM 8u o mocy 225KM. Pierwszy prototyp oznaczony jako Bf 108 V1, napędzany silnikiem Hirtha, rozpoczął loty wiosną 1934 roku. Jak to niestety w życiu bywa - nie obeszło się bez przygód i jeden z egzemplarzy rozpipcono podczas treningów. Ostatecznie do zawodów stanęły 4 egzemplarze Taifuna, ale najlepszy z nich, mimo bardzo zadowalających osiągów zajął dopiero 5 miejsce. Najwyraźniej już wówczas brakowało niemieckim pilotom jakiejsik Hiszpanii dla treningu...
Począwszy od 1935 roku zmodyfikowana wersja Bf 108B z silnikiem Argus As 10 o mocy 240KM była budowana w niewielkich ilościach przez zakłady BFW w Augsburgu. Samolot ten swoje pierwsze sukcesy odniósł jednak dopiero w latach 1937-38. W drugiej połowie 1938 roku produkcję Taifuna przeniesiono do Regensburga, zaś samolot został wytypowany na podstawowy typ maszyny dyspozycyjnej w odradzającej się prężnie Luftwaffe i objęto go Planem Produkcyjnym Nr 9, co zaowocowało wzrostem produkcji. W okresie od stycznia do sierpnia 1939 dostarczono 354 egzemplarze. kilkadziesiąt Bf 108 eksploatowano na froncie polskim podczas kampanii wrześniowej w składzie jednostek kurierskich i sztabów.

W 1942 roku, po wyprodukowaniu około 530 egzemplarzy Bf 108 produkcję samolotu przeniesiono do zakładów SNCA do Nord we Francji, które dostarczyły Luftwaffe kolejne 350 egzemplarzy samolotu i - jak to bywało - nie zaprzestały jego produkcji pomimo zakończenia wojny :))). Kilka egzemplarzy Taifuna było również eksploatowane po wojnie przez lotnictwo polskie.

Bf 108 był lekkim 4-miejscowym dolnopłatem dyspozycyjnym.
Napęd stanowił 8 garnuszkowy silnik Argus As 10C o mocy 240KM

Dane techniczne (Bf 108 B):

Rozpiętość: 10,62m
Długość: 8,29 m
Wysokość: 2,3 m
Powierzchnia nośna: 16,4 m.kw.
Masa własna: 880 kg
Masa startowa: 1352 kg
Prędkość maksymalna: 303 km.h
Prędkość przelotowa: 265 km/h
Pułap operacyjny: 5000m
Zasięg: 1000km.